اصلاح روشهای حسابداری برای: جلوگیری از فرار مالیاتی شرکتهای دولتی ضروری است. زیرا با استفاده از این روشها هست که: اختلاس و فرار مالیاتی بصورت وسیعی در حال انجام است. مثلا چگونگی محاسبه استهلاک، میتواند سود آورترین شرکتها را زیانده جلو دهد و بالعکس. یکی از روشهای مهم فرار مالیاتی شرکتهای دولتی در همین موضوع است، دومی هم پاداش های کلان، سومی هم مخفی کردن درآمد ها یا هزینه های غیرواقعی. بنده سالها حسابرسی دولتی درس داده، و جزوه ای هم به همین عنوان دارم، ولی تابحال کسی به آن توجه نکرده، شاید هم مصلحت اقتضا می کند که توجه نکنند! حالا که گزارش دیوان محاسبات، بخشی از این کجروی ها را نشان داد، ضروری است بار دیگر ان را یاد آوری کرد. روش استهلاک در شرکتهای خصوصی، به دو روش مستقیم و نزولی یا صعودی تقسیم می شود. شرکتها مجاز هستند که از ان استفاده کنند، هزینه استهلاک هزینه قابل قبول برای کسر از سود و کاهش مالیات است. ولی در شرکت های دولتی، یا حسابداری دولتی از همان ابتدا به هزینه منظور می شود. یعنی هر نوع سرمایه گذاری یک نوع هزینه است، لذا شرکتها هرچه بیشتر سرمایه گذاری کنند، زیان بیشتری نشان می دهند. به همین جهت در صورتهای مالی، پاداش های بزرگ و دستمزدهای نجومی، برای سود آوری مدیران داده می شود! در حالیکه در همان صورتهای مالی، نشانی از سود نیست. حتی در شرکتهای خصوصی هم، کسانی که می خواهنداختلاس کنند، از روش نزولی استهلاک استفاده می کنند، که در سالهای اولیه مشابه شرکتهای دولتی می شود. مثلا پتروشیمی ها که بالاترین سرمایه گذاری ها را دارند، بالاترین سودها را هم دارند، ولی با این روش همیشه زیان ده منظور می شوند. زیرا خرید زمین و ماشین آلات و تاسیسات، همه به حساب هزینه منظور می شود. لذا یک دور باطل زیان دهی، متناسب با سرمایه گذاری ایجاد می شود. شرکتهای نفتی سودی به دولت نمی دهند. بلکه همیشه هزینه روی دست دولت است. برای درک بهتر این موضوع کافی است بدانیم: شرکتها یک ترامه یا صورتهای مالی واحد ندارند، بلکه به تعداد ذینفعان، ترامه تهیه می کنند! که گاهی تا صدها برابر باهم تفاوت دارد. مثلا همین شرکت پتروشیمی، وقتی برای بانک ها و یا انتشار اوراق قرضه، صورت مالی تهیه می کنند، سود حاصله انها بقدری بالا نشان داده می شود، که در 2سال یا یکسال برگشت سرمایه را تضمین می کند! تهیه ترامه برای اخذ وام، از این هم سود آورتر گزارش می شود. لذا برای جلوگیری از فرار مالیاتی، بهترین راه این است که همه صورتهای مالی استعلام شود. یا بانکها موظف به استفاده از ترامه مالیاتی باشند، یا روش حسابداری اصلاح شود. چون روش حسابداری اجازه میدهد: دهها ترامه متفاوت برای یکسال مالی داشته باشند. یکی دیگر از راههای فرار مالیاتی استفاده از قیمت تمام متفاوت است. که برخی با قیمت تمام شده، قدیم و برخی با قیمت های فعلی و برخی با قیمت های اینده!(مایفو) تهیه می شوند. و هرسه مستند به روش حسابداری و امضای حسابداران خبره هستند. تفاوت حداکثری این صورتهای مالی را، میتوان به این صورت توضیح داد: در روش حسابداری دولتی، شرکتها فاقد دارایی یا سرمایه هستند. بنابر این مالیاتی بر انها مترتب نیست! زیرا دارارییها در همان ابتدا، به هزینه منتقل شده و درآمد ها هم، برای خرید داراییها هزینه می شود. اما همین شرکت وقتی می خواهد با هر ذینفعان دیگر روبرو شود، تمام هزینه ها را به دارایی برده! (ساختمان زمین ماشین آلات) و ناگهان تبدیل به شرکتی معظم و: با سود فراوان می شود.
هزینه ,روش ,های ,سود ,ها ,مالیاتی ,می شود ,فرار مالیاتی ,روش حسابداری ,سرمایه گذاری ,صورتهای مالی ,مالیاتی شرکتهای دولتی ,فرار مالیاتی شرکتهای
درباره این سایت