از کشته سازی تا مرده خوری!

تا دیروز ما را مسخره می کردند که: مرده پرست هستیم! یعنی تا موقعی که کسی زنده است، قدر او را نمی دانیم ولی بعد از مرگش، تشییع با شکوه برگزار می کنیم! اما امروز خودشان به خنسی افتادند و دیدند که: پروژه کشته سازی جواب نمی دهد، سراغ مرده خوری آمده، مثل لاشخورها که از مرده ها برای خود غذایی تهیه می کنند، می خواهند از قربانیان حادثه هواپیمایی اکراینی، خوراک تبلیغیاتی تهیه کنند. غافل از انکه از اساس با اعتقاد آنها! متضاد است و به قولی، یک غلط کردم به خودشان گفته اند! چون اگر ما مرده پرستیم، برای اینکه مرده ها، شهید راه خدا هستند و در قران تصریح شده که زنده اند. حتی انهایی که غیر شهید مرده اند، در عالم برزخ ما را می بینند! ولی اینها که به هیچ چیز اعتقاد ندارند، حالا می خواهند مرده شوری کنند، یا مرده سازی و مرده کشی! اول باید (گه خوردم)غلط کردم نامه را امضا کنند! تا مردم حرفشان را بفهمند. اگر فکر می کنند میتوانند مردم را فریب بدهند، و بدون توبه نامه از شعارهای انان استفاده کنند، مانند یهودیان سرگردان، تا اخر عمرشان سرگردان خواهند بود! چناچه در این چهل سال سرگردانند، و از جایی می خورند که: اصلا نمی توانند حدس بزنند! متاسفانه تقصیر دولتمردان ما هم هست، بنده استاد آقای تاجزاده بودم! و استاد بسیاری دیگر، و می دیدم که آنها چقدر قدرت طلب هستند، حتی آب خوردن را هم به قدرت طلبی خود تفسیر می کردند. لذا از انها جدایی گرفتم. بهزاد نبوی را خودم باز جویی کردم! و میدانستم در قتل شهید رجایی اگر دست نداشت، ولی خوشحال بود چون مانع اصلی: دروغپردازی هایشان از بین رفته بود. بهزاد نبوی کسی بود که در زمان شهید رجایی، با ریا کاری  حتی چای را خودش می ریخت! می گفت به این کارگرها نباید ظلم کرد! ولی در دولت ، باندهای مافیایی گوشت و مرغ و دلار و کوپن را، در ستاد بسیج اقتصادی جمع کرد، و بر سر اقتصاد این بلاها را آورد. در فرهنگ هم کمتر از این نبود! سینمای خود را به هالیوودی ها دادیم! تا فرزندان ما را تربیت کنند. فرهنگ عامه مردم دست یک مشت بی وطن افتاد، که مخصول آن فرار مغزها بود. یعنی طوری از ایران بد می گفتند، که که طرف نتیجه می گرفت ایران جای ماندن نیست. الان هم سیتمای صد ساله ما، با هر شکل و ترفندش مانند آموزش و پروش و دانشگاه، محصولی جز این ندارد که فارغ التحصیلان آن، فقط به فکر رفتن هستند. بطور طبیعی اگر آمریکا یا اروپا جنین کاری می کرد، کسی از ان قبول نمی کرد! ولی یک فیلم کاملا ایرانی! تماشا می کند وقتی از سالن بیرون می آید، می گوید واقعا که ایران جای زندگی نیست! هیچ فیلم یا کتاب یا قصه ای نیست، که نتیجه اش جز فرار مغزها باشد. حتی مراکز فناوری نانو! پارک های علم و فن آوری، همه محلی است که به مخترعین می گویند: بذار برو! اینجا جای تونیست. میدان های ورزشی! مسابقات علمی، همه یک پای ثابت دارند! وقتی رزومه گرفتی برو. نمان! حتی نوکری برای افغان ها، هند و مای و کره! شرف دارد بر ماندن در ایران. در همین حوادث اخیر شاهد بودیم. افغانیها خودشان داوطلبانه آمدند، گردانهای فاطمیون را تاسیس کردند، ولی ایرانی های مسئول! می گفتند سلیمانی انها را در سوریه به کشتن داد. گروههای زینبیون و دیگر اقشار بین المللی، با شوق و ذوق وارد ایران می شوند، ولی این تربیت یافتگان هالیوودی، به آنها می گویند اشتباه کردی! برگرد،تعداد 60نفر دانشجوی و دیگر مسافران این هواپیما هم، به همین فکر می کردند! اکراین جنگ زده، برای انها بهتر از ماندن در ایران است. خدا خواست که در ایران بمانند. اما مرده خور ها ول کن نیستند! می خواهند حتما از این نمد کلاهی بسازند.

دموکراسی جهانی سلاله السادات

تغییر رفتار آمریکا

هرکسی ترکیه را سرجایش بنشاند کدخداست.