اعلام جهش تولید برای سال 99از سوی مقام معظم رهبری، نشان می دهد که گداییهای خارجی آبروی نظام را برده است، و کشور ما را به عنوان تنبل و بی عرضه معرفی کرده که: مثلا محتاج دو ونیم میلون ژاپن، یا کمک های کانتینری تاجیکشسشتان، یا ماسک های بازیافتی چین و تایلند هستیم البته در خواست حذف تحریم، شاید توجیه گدامابانه نداشته باشد، ولی عملا یک گدایی بین المللی است! یعنی که ایران نمی تواند جزئی ترین چیزها را تولید کند! و اگر امریکا تحریم را برندارد، مرگ تدریجی ایران را، از صفحه روزگار محو می کند: پس گرسنه نواله های امریکایی هستیم! این ت غلط در تبلیغات رسانه های بیگانه، و پیگیری ان در رسانه های داخلی، و محتاج و ریزه خوار نشان دادن ایرانی ها، امری است که غرور ملت ما را جریحه دار می کند. سال گذشته سال رونق تولید بود، فقط در یک مانور آخرسالی، با تولید انبوه و سراسری ماسک و مواد ضدعفونی کننده، چشم دنیا را خیره کردند. آنقدر ظرفیت تولید در کشور هست، که برخی ها مجبورند رایگان توزیع کنند. و یا از خیرها بخواهند که از انها بخرد. برحسب آمار تولیدات هر استان نه تنها جوابگوی: نیاز های ان استان است بلکه به همجوار های خود هم کمک می کنند. اما باز وارداتچی ها دست گدایی نشان دادند، و از تاجیکستان و ژاپن و دیگر ملت های فقیر، در خواست کمک کردند! این گدایی وقتی زجر آور می شود که بدانیم: تا جیکستان قرار بود میلیونها کالاهای بهداشتی را، از ایران بخرد که در کشف های اولیه، و محاکمات این را بیان کردند. آن وقت ببینید وارداتچی ها برای نفع خودشان، آنقدر روی مخ رهبران جامعه راه رفتند، که تاجیکستان شد کمک رسان به ایران! کره شمالی که همه بودجه خود را برای موشک گذاشته، و مردم فقیر را اعدام می کند، تا معلوم نشود فقر چه بلایی سرشان آورده، به ما می گوید: کمک هایی برای شما ارسال می کنیم! مخ رئیس سازمان جهانی بهداشت را هم زدند، که به عنوان واسطه دامن آمریکا را بگیرد، او هم به دروغ گفت تحریم ها برداشته شده! چرا باید اینقدر ملت ایران را خوار و ذلیل نشان داد، که حتی رهبران هم، توانایی ها را درک نکنند؟ وزیر صنعت میدانند مجوزهایی که صادر کرده، برای تولیدات به اندازه همه دنیا کافی است! هنوز هم صادر می کند. اما وارداتچی ها می گویند: جنس گیر نمی اید باید وارد کنیم. یک نمونه در صدا و سیما هم گزارشگر اعلام کرد: کارخانه های چادر مشکی در ایران همگی تعطیل شدند. مدیران می گفتند که با واردات بی رویه، کارخانجات ما را تعطیل کردند. ولی واداتچی ها به گوش رهبران می خوانند که: اصلا کارخانه ای وجود ندارد! در حالیکه ظرفیت اسمی این کارخانه ها، برای صادرات هم کفایت می کند! همه کالا ها اینطور است: تولید گندم و برنج به حد وفور است، بنده خودم از دره گز دیدار کردم، فقط برنج مسیر رودخانه آن، برای تمام ایران کفایت می کند! برنج گیلان و مازندران فارس و خوزستان را میتوانند صادر کنند. آن وقت در گوش مسئولان و رهبران می خوانند: شب عید است، تا آنها 15میلیارد دلار بی زبان را، دست آدم های باز بان بدهند که: نتیجه آن نابودی کشاورزی است. کاری که انقلاب سفید نتوانست بکند!حساب سرانگشتی نشان می دهد سالانه 120میلیارد دلار درآمد نفتی و غیر نفتی ایران، به همین شکل باعث ضربه زدن به تولید می شود. اگر همان دلارها را به کشاورزان بدهند، مازاد تولید آشکار خواهد شد.اگر به کار گران بدهند، جهش تولید اتفاق می افتد.اگر به دانش بنیان ها بدهند، آن وقت می بینند که هر کالایی را در ایران می توان ساخت! بنابر این فقط باید دلارها مستقیم به: کارگر و کشاورز داده شود تا جهش تولید ایجاد شود.
های ,تولید ,ها ,کند ,هم ,نشان ,می کند ,وارداتچی ها ,آن وقت ,ما را ,جهش تولید
درباره این سایت