علت قطع اثر تولید بر زندگی مردم

دلایل زیادی وجود دارد که اثر مثبت افزایش تولید را، در زندگی مردم مع می کند.ُ که  حمله سازمان یافته به اقتصاد است. اقتصاد قوانین خاص خود را دارد، ولی میتوان با حمله به آن، بخشی از این تصورات و قواعد و یا تخیلات اقتصاد دانها را از بین برد. اقتصاد را هم مانند آدم ها، معلول و خانه نشین کرد. این نوع جنگ اقتصادی فقط این نیست که دشمن از روبرو بیاید، کارخانه ها را بمباران  یا مزارع را به آتش بکشد. و رابطه تولید را با مردم قطع کند. اینها نخستین گامی است که به نظر می رسد. لذا دوستداران تولید هم، برای ان چاره اندیشی کرده اند: مانند مردم غزه، که مزارع زیر زمینی دارند و: کارخانجات خود را در تونل ها، و شهرهای زیر زمینی احداث کرده اند. انها محاصره هستند ولی زنده و شاد! برای رفع تحریم ها، برجام های متعددی هم امضا کرده اند! ولی نتیجه ای نگرفته اند. لذا تنها راه آنها، مخفی نگهداشتن مراکز تولید حتی از نگاه دوستان است! کاری که برای تولید موشک بالستیک انجام می دهند، سرمشق این نوع تولید است.  حتی دوستان بسیار نزدیک خبر ندارند، چه رسد به دولت خودگردان که: مسئول جاسوسی از مردم غزه بود. لبنان نیز تولید زیر زمینی دارد. برای همین مردم از نظر سلاح های جنگی، یا مواد غذایی و پوشاک، کمبودی ندارند. در ایران فقط صنایع نظامی به این شکل است، البته روسیه به طرز ماهرانه ای، از ان اطلاع دارد و در اختیار سازمان های جاسوسی اسرائیل قرار می دهد. به همین جهت در ایران، مشکلی بنام اقتصاد ورشکسته وجود دارد. زیرا نه اقتصاد آزاد است، و نه اقتصاد مخفی. دلایل این امر استراتژیک بودن ایران است، یعنی همه دنیا به این منطقه چشم دوخته اند. در حالیکه لبنان یا سوریه و غزه، که اقتصاد سری دارند، دشمن آنها مشخص است و براحتی می توانند مخفی باشند. در اقتصاد آزاد هم دشمنی وجود ندارد! حتی رقابت هم وجود ندارد، زیرا که همگی با هم به توافق رسیده، و بازار ها را تقسیم کرده اند. اقتصاد ایران بیابین است، چون دشمن و نفوذی در ان زیاد است. لذا ضربه های تولیدی هم می هستند! مثلا وزارت بهداشت، محیط زیست، استاندارد،بزرگترین دشمنان مخفی تولید هستند، که در ظاهری آراسته، مانع تولید می شوند و یا: تولیدات را با مشکل مواجه، یا آن را نابود می کنند. بعنوان نمونه کشت ذرت یا برنج دچار افت می شود. یا شایع می کنند پلاستیک های تولیدی، بجای پاکت های کاغذی سرطان زا است. یا به محیط زیست آسیب می زند. کارگاههای تولیدی دیگر را به بهانه آلودگی هوا (مثلا کارخانجات آجرپزی و ریخته گری)معدوم می کنند! البته از این سو هم، ناجا مواد مخدر و کالاهای حرام را معدوم می کند. ولی آنها کالاهای حلال را.  رسانه های بیگانه نیز دشمن تولید هستند! انها اثرات تولید را خنثی می کنند. در ایران بیش از صد هزار روستا هست، که همگی برق و آب و اینترنت و گاز دارند، ولی آنها میروند جاهایی را پیدامی کنند، که شاید یک در هزارم هم نباشند! آن را بزرگ می کنند، که جای 999هزارم را گرفته! اثر خدمت و تولید را زیر سوال می برد. رسانه های داخلی هم به آن می پردازند،و تولید و دولت را زیر سوال می برند. و جالب این است که خودشان هم، هیچ کمکی هم نمی کنند! این روش مسیح علینژاد و منوتو  است که: زحمات همه تولید کنندگان را نابود می کنند. در واقع اقتصاد ایران را تعیین می کنند! و بقیه تحت تاثیر او همه چیز را نفی می کنند. موضوع سوم وارداتچی ها هستند، آنها که از گوشت و روغن و برنج، برای خود کاخ ها درست کرده اند. دائما تولید را با مشکل مواحه می کنند تا: مجوز واردات بگیرند، وثابت کنند کشور بعد از 15هزار تاریخ تولید، گرسنه کاهای آفت زده بیگانگان است.

دموکراسی جهانی سلاله السادات

تغییر رفتار آمریکا

هرکسی ترکیه را سرجایش بنشاند کدخداست.