وقت خوب پول پخش کردن.

شب عید است و دکتر نمکی توانست: به همه داروخانه ها رونق بدهد، و صنف دارو ساز را از کسادی بیرون بیاورد. حالا قرار است سیصد هزار اکیپ پزشک هم سازماندهی کند، تا اضافه حقوق و پاداش و عیدی پزشکان هم تکمیل شود. فقط این وسط سر مردم بی کلاه می ماند. برای اینکه مردم هم به نوایی برسند، خوب است یک نوبت کمک معیشتی و یارانه، برای خرید لوازم بهداشتی از داروخانه ها هم به مردم بدهند، تا تعادل برقرار شود. همانطور که وقتی بنزین را گران کردند، مابه التفاوت آن را به مردم دادند. حالا هم که کالاهای بهداشتی، با وجود کشف احتکارهای دهها میلیونی، و انبار های پر، تا چند برابر قیمت بالا رفته، بخشی از ان را هم به مردم بدهند. کسانی که این کالاها را احتکار کردند، افراد اقتصادی نبودند! زیرا میتوانستند با قیمت دهها برابر پخش کنند، و سود بالا ببرند. ولی این کار را نکردند، لذا نشان می دهد افراد، نفوذی و ی هستند. در این خصوص شورای امنیت ملی و:وزارت اطلاعات باید ورود کند. دلیل این کار طراحی یک کودتا بیش نیست. آنها می خواستند بعد از ساقط کردن حمهوری اسلامی، بازار را اشباع کنند. لذا سه موضوع مهم از انها باید تحقیق یا سوال شود: چرا این ها را وارد کردند، از کجا این موضوع را می دانستند؟ پول آن از کجا آمده و چه کسانی برای خرید آن اسپانسر شده، و این پولها را از کجا آورده اند. چگونه وارد ایران کرده اند، که هیچ مدرکی دال بر واردات، یا تولید آن در داخل ندارند. اگر درست جواب دهند به شبکه کودتا خواهیم رسید. زیرا کرونا از قبل شناخته بود. سال 94 رومه جام جم مقاله دارد. دکتر نوری و امثال آن داروی ضد کرونا را تولید کرده بودند. سوال اینجاست که عوامل کودتای سفید، چرا از همه اینها اظهار بی اطلاعی می کنند. این موضوع موقعی روشن می شود که بدانیم: چین برای مبارزه و درمان ویروس کرونا بودجه 9 میلیارد کره10 م دلار اختصاص داده! آمریکا هم بیش از 8میلیارد دلار، فعلا برای مبارزه با کرونا تصویب کرده، که اگر به 300میلیون نفر تقسیم شود، به هر نفر 26هزار دلار می رسد. اما در ایران یک 530میلیارد توامن برای کرونا، و 200میلیارد هم برای کادر پزشکی دادند. سرانه می شود نفری یک میلیون تومان. که پیشنهاد می شود همه را، وزارت بهداشت هزینه نکند! بلکه دویست تو مان آن را به مردم بدهد. اگر هم نقد ندارند! یک بسته بهداشتی ماهانه، ار همان مصادره شده ها بدهند. یعنی سیصد هزار اکیپ که مردم را رصد می کنند، به هرکدام رسیدند بگویند: این هم یک سبد کالای بهداشتی برای شما. این کار چند خوبی دارد: اول اینکه نمی گویند بهداشت، به بهانه کرونا، کار مردم را شب عید کساد کردند،  تا کار خودشان را رونق بگیرد. دوم اینکه کالاهای مصادره شده هم، به مردم می رسد. زیرا اگر اینطور نشود ابتدا تعزیرات آن را پلمپ میکدد تا بررسی شود! بعد نوبت گمرک است برای بررسی مدارک ترخیص، که اینهم دوسه سال طول می کشد، بهداشت و  دادگستری برای بررسی مدارک هم مهلت می خواهند که: باعث می شود تا کالاها همچنان در انبار بمانند، تاریخ آنها منقضی شده و از بین بروند. نه به دست مردم برسد، نه به درد احتکار کنده بخورد. بیمارها و مردم هم آلوده شوند، آمار جمعیت باز هم کاهش پیدا کند، و همه برنامه های و ت های افزایش جمعیتی بر باد برود. احتکار دولتی به بهانه جمع آوری مدارک و امثال آن،  در راستای بالا بردن اقلام است، تا بودجه پزشکان سودجو و صاحبان داروخانه های همسو تامین شود. در حالیکه اگر در همانجا فی المجلس بین مردم پخش شود.  یا با قیمت قبل فروخته شود. دیگر اطاله دارسی مشکلی نخواهد بود، تصویه حسابها هم بعدا انجام می گیرد.

دموکراسی جهانی سلاله السادات

تغییر رفتار آمریکا

هرکسی ترکیه را سرجایش بنشاند کدخداست.