لیبرالها و اصلاح طلبان، این روز ها به سیم آخر زده اند و: ایران فقیر تر و بدبخت تر می خواهند! سخنگویی در همایش اقتصاد دیجیتال گفت: 8درصد در آمد ناخالص آمریکا را، اقتصاد دیجیتال یا استارت آپها تامین می کنند، ولی ایران هیچ درصد! یا دیگری گفت ایران نه زیر ساخت توسعه کسب و کار الکترونیکی دارد، و نه توان آن را. دیگری گفت ژاپن الگوی مناسبی برای هوشمند سازی در ایران است. اظهار نظر هایی که این وطن فروشان می کنند، حتی دشمنان از گفتن آن پرهیز می کنند. زیرا براساس گفته وزیر ارتباطات، سهم اقتصاد دیجیتال در تولید ناخالص داخلی 10درصد، یعنی بیشتر از امریکا است. لذا باید دید چرا آنها از تریبونهای رسمی، برای سرکوب پیشرفت های ایران استفاده می کنند. اولا اگر کشورهای دیگر پیشرفتی دارند، مرهون دانشمندان ایرانی است. بنابر این پیشرفتهای امریکا و اروپا را باید به پای ایران نوشت. حتی کره و چین و ژاپن و هند هم، اگر به پیشرفتهایی رسیدند برای دریافت نفت رایگان از ایران است. زیرا نفت را می خرند، ولی موقع پول دادن می گویند تحریم است. و نمی توانیم پول را انتقال بدهیم! و آن را خرج زیرساخت های خود می کنند. ثانیا آنها در تحریم نیستند. یعنی دشمنی آنها را تعقیب نمی کند، لذا در مسیر پیشرفت، با شیب ملایمی حرکت می کنند ولی ایران دارای دشمنانی است که: از هر راهی برای تحریم یا حمله به تاسیسات استفاده می کنند. اما با تمام این تحریم ها، ایران چرخ را دوباره اختراع کرد! و همه چیز را از ابتدا شروع کرد، و به بالاترین سطح رسید که باور ان، برای دشمن مشکل است. استارت آپها در ایران دارای ترن اور بالایی هستند و تولید ارزش آنها بسیار بالا است. مثلا به گفته کالدرون: دربی ایران یعنی مسابقه بین پرسپولیس و استقلال، حساسیت بالای جهانی دارد. در حالیکه از نظر کوتاه بینان، این دو باشگاه ورشکسته هستند! و قادر به پرداخت دستمزدهای بازکنان نمی باشند. این البته مایه خوشحالی است، یعنی ارزش بازیکنان و دستمزد آنها بالا است، نه دارایی باشگاه. همه باشگاههای دنیا، بدنبال جذب این بازیکنان هستند. اگر قرارداد هر بازیکن 10میلیون یورو باشد،(مثل سردار آزمون) ارزش باشگاه فقط در مورد: تولید این ارزش ها به یک میلیارد یورو می رسد. این دارایی های نامرئی را نمی بینند! البته فقط در ایران نمی بینند، ولی در فیس بوک یا گوگل می بینند! ثالثا همه 40میلیون جوان ایرانی، نیروی با ارزشی هستند، که آنها بیکار و فقیر می دانند! ولی کشورهای دیگر حاضرند اینها بند! یا مجبور به پناهندگی کنند. مانند کیمیا آن را روی چشم می گذارند. گرچه خائنین جور دیگری تفسیر می کنند. اگر هر ایرانی را حداقل سالی یک میلیون یورو دستمزد بدهند، فقط تولید ارزش جوانان ایرانی 40تریلیون یورو است. سوم اینکه همین پناهنده ها! یا فرار کرده ها یا مهاجرت کرده های ایرانی هستند، که صنعت و اقتصاد آمریکا و چین و ژاپن و کره و هند و اروپا را می چرخانند. تا موقعی که کار می کنند، ایرانی هستند! و قدرشان در ایران شناخته نشده! ولی همینکه درآمد کسب می کنند، در امار آمریکا درج می شوند. این یعنی کار کردن خر! و خوردن یابو. در اصطلاح اداری، پرونده را ایرانی ها می نویسند، آمریکایی یا اروپایی زیر بغل می زند و: بنام خودش ثبت می کند. این کار فاصله(گپ) مضاعف ایجاد می کند: یعنی ایران را فقیر تر و آمریکا را ثروتمند تر نشان می دهد. در حالیکه آمریکا بدهکار ترین کشورهای دنیا است، بابت همین ی ها خود را بدهکار کرده است. چهارم اینکه هنوز فکر می کنند: در قرن نوزدهم یا بیستم هستند، که ایران را عقب افتاده می دانند. در حالیکه در تمام زمینه ها، ایران دارای پیشرفتهای درجه یک است.
ولی ,ها ,یعنی ,ایرانی ,نمی ,کار ,می کنند ,در ایران ,می کنند، ,هستند، که ,ایران دارای
درباره این سایت