در گیرو دار حضور مردم عراق، برای مبارزه با آمریکا و بیرون راندن آن از سرزمین خودشان، رئیس جمهور عراق خود سرانه به دیدار ترامپ می رود! خبرنگار ما از داووس گزارش می دهد که: برهم صالح شخصا تقاضای ملاقات با ترامپ را نمود، در نامه ای که نوشته قول داد که برای آرام کردن مردم عراق! کوشش کند و تمامی پایگاههای کردستان عراق را سرپا نگهداشته، آماده پذیرش امکانات بیشتری هم باشد. وی هنگامیکه اجازه ملاقات یافت، از خوشحالی به خبرنگار ما گفت: ما با امریکا دشمنی نداریم با ایران هم دشمن نیستیم. اما اگر مجبور به اخراج آمریکا شویم، اجازه نمی دهیم ایران هم در عراق بماند! وی همچنین در حضور ترامپ بر گسترش: هرچه بیشتر همکاریهای دوجانبه تاکید کرد، و به ترامپ قول داد که اگر ایرانی ها، به وی پیغامی دهند سخن سخت تری خواهند شنید. وی همچنین به ترامپ گفت: همان موشکهایی که به الاسد خورد، به کردستان هم خورده! و ما طبق اصل کردی خودمان، ترور شهسد سلیمانی را انتقام سخت از: همان موشک های اصابت شده به کردستان، می دانیم. سلیمانی ما را مجبور کرد که: با دولت عراق سازش کنیم، در حالیکه میتوانستیم از عراق جدا شویم. وی در پایان اظهار امیدواری کرد که: با این کار خود، حمایت آمریکا را برای ایجاد کردستان بزرگ، و استقلال کامل از عراق و ایران و ترکیه و سوریه را دریافت کند. خبرنگار ما می نویسد صحنه بسیار وحشتناک بود، برهم صالح حرفهایی می زد که تابحال، هیچ کجا نگفته بود! زیرا توانسته بود ایران و دولت شیعه طرفدار عراق را قانع کند، که با روش بارزانی مخالف است! در حالیکه اکنون همان راه را می رفت. مردم عراق این رئیس جمهور را می شناسند، و از دیدار او تعجب نمی کنند، بلکه می گویند او گور خود را کنده است. شاید برهم صالح، نمی داند مردم عراق او را زندیق یعنی کافر می دانند! زیرا هیچگاه به زیارت اربعین نرفت، و کردها را هم نمی گذاشت بروند. برای ظاهر سازی، جلسات درویشی درست می کرد که در ان، مردها بجای زنها می رقصیدند. البته وی به اجبار قانون رئیس جمهور شده است، و اگر مردم عراق او را نمی خواهند، باید قانون اساسی را تغییر دهند. بهترین راه این است که مقتدا صدر، و جریانهای دیگر عراق، در قظعنامه پایانی روزجمعه، خواستار اصلاح قانون اساسی شوند و: انتخاب رئیس جمهور را به رای اکثریت بگذارند نه اقلیت. یعنی مردم با رای مستقیم خود رئیس جمهور را انتخاب کنند. تقسیم قدرت نه براساس قومیت، که بر اساس دموکراسی و رای اکثریت باشد. علت قدرتمندی مردم ایران، و زوال آمریکا نیز در همین است. آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری خود، عقلانیت و مردمی بودن را فراموش کرده است. تاکنون یک تحصیلکرده! دارای درجه دکترا در این دویست سال، رئیس جمهور امریکا نشده! معنی اش این است که از خود، اجتهاد و نظریه ندارد و مجری: افراد و مشاوران خود است. در حالیکه رهبر و رئیس جمهور و حتی وزیر اطلاعات و اعضای خبرگان ایران، همه باید مجتهد باشند، یعنی از خود ایده و نظر داشته باشند، و کور کورانه کشور را اداره نکنند. به همین دلیل کشور ایران، بن بست ندارد و رهبران ایران، دارای سواد و اندیشه دکترا هستند! و هزاران راه حل در آستین دارند. از سوی دیگر رئیس جمهور در ایران، با رای مستقیم مردم انتخاب می شود، و لذا مردمی است، و هرچه اوضاع سخت باشد، بازهم مردم از او پشتیبانی می کنند. زیرا که خودشان انتخاب کرده اند. اما در عراق و لبنان رئیس جمهور یا رئیس دولت، توسط لابی های قومیتی انتخاب می شوند! و برای همین در حل مشکلات عاجز هستند. و اختلافات در انجا نهادینه شده. دموکراسی جهانی سلاله السادات
تغییر رفتار آمریکا
هرکسی ترکیه را سرجایش بنشاند کدخداست.
عراق ,رئیس ,جمهور ,مردم ,ایران، ,هم ,رئیس جمهور ,مردم عراق ,کرد که ,خبرنگار ما ,در حالیکه
درباره این سایت